Zajęcia Integracji Sensorycznej

Integracja Sensoryczna jest umiejętnością przetwarzania informacji ze świata zewnętrznego poprzez nasze zmysły. Wykorzystujemy ją po to by móc reagować w odpowiedni sposób na wyzwania naszego otoczenia, a ono stale się zmienia i wymaga od nas odpowiednich reakcji np. właściwego ułożenia ciała przy potknięciu, uniknięcia uderzenia przez lecącą piłkę. W tym momencie mózg musi dokonać integracji wielu informacji płynących z zewnątrz i zareagować wysyłając informację do naszych mięśni i stawów o reakcji na zadaną zmianę otoczenia.

            Zdolność Integracji Sensorycznej nabywamy przez całe życie ale najbardziej intensywny okres rozwoju przypada na pierwsze lata życia dziecka. Niemowlę początkowo skupia się jedynie na zdobywaniu kolejnych umiejętności ruchowych, które inicjują bodźce zewnętrzne (wodzenie wzrokiem, nasłuchiwanie, sięganie po przedmioty, pełzanie, raczkowanie, chodzenie). Następnie, na bazie zdobytych doświadczeń uczy się mówić, budować własną uwagę oraz nawiązywać kontakty z innymi ludźmi. Wszystkie te elementy są organizowane poprzez umiejętność integracji informacji z zewnątrz, właściwej rejestracji, przetworzenia i reakcji. Dlatego umiejętności ruchowe, mowa, uwaga i kontakty społeczne są wypadową integracji sensorycznej.

            Integracja Sensoryczna jako terapia zajęciowa została opracowana poprzez Jean Ayres w 1923r. w USA i jest metodą terapii odwołującą się w dużej mierze do neurologii. Wiadomo, że bodźce stymulują mózg do rozwoju- czyli to co robimy na naszych zajęciach, karmimy nasz mózg, dostarczamy mu w sposób kontrolowany odpowiedniej ilości bodźców, ćwiczymy przez ruch. Wykorzystujemy do tego wiedzę o plastyczności naszego mózgu czyli możliwości rozwoju poprzez poprawę jakości połączeń nerwowych całego organizmu. Z czasem informacje te będą szybsze i dokładniejsze dla naszego układu nerwowego, a nasza umiejętność współpracy z otoczeniem ulegnie poprawie.

            Metoda terapii jaką jest Integracja Sensoryczna jest nie tylko skierowaną do dzieci posiadających osłabione procesy integracji zmysłowej. Stanowi także wspomagającą terapię innych osiowych zaburzeń takich jak: autyzm, zespół Aspergera, zespół Downa, zaburzenia mowy, ADHD, MPD oraz dysleksja.